دهه ي مبارك و خجسته كرامت و تولد حضرت معصومه (س) و برادر گراميشان ، اسوه ي بخشش را بر تمامي مسلمين جهان تبريك عرض مي نماييم. دهه كرامت، دهه اول ماه ذي‌العقده است و آغازش با ولادت حضرت معصومه (عليهاالسلام) و پايانش با ولادت حضرت ابوالحسن علي بن موسي‌الرضا(عليه السلام) مي‌باشد. اين دهه يادآور بسياري از مطالب عالي و مفاهيم بلند و سازنده و ارزشمند است. دهه كرامت يادآور لطيف‌ترين علائق و مهر و وفاهاي كم‌نظير يك خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوي برادر است.

روز يازدهم ماه ذيقعده سال 148 هجرى در مدينه در خانه‏ى امام موسى بن جعفر عليه‏السلام فرزندى چشم به جهان گشود كه بعد از پدر تاريخساز صحنه‏ى ايمان و علم و امامت‏ شد. نام او « على » و كنيه اش «ابوالحسن» و لقبش «رضا» است.
مادر گرامى او «تُكْتَمْ» بود كه پس از تولد حضرت، از طرف امام كاظم عليه‏السلام «طاهره» نام گرفت. وي در خردمندى و ايمان و تقوى از برجسته‏ترين بانوان بود. اصولا امامان پاك ما همگى از نسل برترين پدران بودند و در دامان پاك و پر فضيلت گرامى‏ترين مادران پرورش يافتند.
امام رضا عليه السلام در سال 183 هجرى، پس از شهادت پدر بزرگوارش در زندان بغداد (در سال 183 هجرى) در سن 35 سالگى عهده‏دار مقام امامت و رهبرى امّت گرديد.
مدت امامت آن حضرت بيست سال بود كه ده سال آن معاصر با خلافت «هارون‏الرشيد»، پنج سال معاصر با خلافت «محمد امين»، و پنج سال آخر نيز معاصر با خلافت «عبدالله المأمون» بود.
امام تا آغاز خلافت مأمون در زادگاه خود، شهر مقدس مدينه، اقامت داشت، ولى مأمون پس از رسيدن به حكومت، حضرت را به خراسان خواند تا تحت نظارت مستقيم او باشد و سرانجام حضرت در ماه صفر سال 203 هجرى قمرى (در سن 55 سالگى) توسط مأمون عباسي به شهادت رسيد و در همان سرزمين به خاك سپرده شد.

از کرامتهای آن بانو

آیت الله سید عزالدین زنجانی می فرمود: «در قم دچار مریضی آزار دهنده ای شدم که قابل توصیف نبود. چاره ای نداشتم جز آن که به حرم مشرف شدم و با حضرت معصومه(سلام الله علیها) عرض حال کردم. خدا را گواه می گیرم که از حرم بیرون نیامده بودم که احساس بهبودی کردم ».(ماهنامه کوثر، مصاحبه با آیت الله سید عزالدین زنجانی، ش 5، ص 10)
آیت الله العظمی اراکی نیز می فرمود: «مدتی دست هایم ورم کرده، پوست آن ترک برداشته بود و ناچار باید تیمم می کردم. معالجات بی اثر شده بود.تا این که به حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) متوسل شدم، در همان حال مثل این که به من الهام شد دستکش به دست کنم. همین کار را کردم و دستم خوب شد». (ماهنامه کوثر، مصاحبه با آیت الله سید عزالدین زنجانی، ش 3، ص 19)
مدت 25 سال تمام حضرت رضا (علیه السلام) تنها فرزند نجمه خاتون بود، پس از یک ربع قرن انتظار، سرانجام ستاره ای تابان از دامن نجمه درخشید که هم سنگ امام هشتم (علیه السلام) بود و امام توانست والاترین عواطف انباشته شده در دلش را بر او نثار کند

مسافر غربت
در سال 201 ه . ق، یک سال پس از سفر تبعید گونه امام رضا علیه السلام به شهر «مرو» ، کریمه اهل بیت، حضرت معصومه علیها السلام همراه عده ای از برادران خود برای دیدار و تجدید عهد با امام زمان خویش بسوی دیار غربت راهی شدند .
وقتی به شهر «ساوه » رسیدند عده ای از مخالفان اهل بیت علیهم السلام با ماموران حکومتی همراه شدند و آنان را مورد هجوم قرار دادند . در این هجوم کینه توزانه عده ای از همراهان حضرت معصومه علیها السلام به شهادت رسیدند .
در شهر ساوه بود که حضرت بیمار شدند، فرمودند: مرا به قم ببرید، چرا که از پدرم شنیدم شهر قم مرکز شیعیان ماست  . آن گاه حضرت را به طرف قم حرکت دادند . مردم قم که از این خبر مسرت بخش بسیار خرسند شده بودند، به استقبال حضرت آمدند . در حالی که «موسی بن خزرج » بزرگ خاندان «اشعری» زمام شتر آن مکرمه را می کشید، در میان شور و احساسات مردم وارد آن شهر شدند و در منزل موسی بن خزرج که امروزه به محله میدان میر - جنب 45 متری عمار یاسر - معروف است، اجلال نزول نمودند. (تاریخ قدیم قم، ص 213)